REMIZA
Historyczna remiza znajduje się w północnej części wsi. Posadowiona szczytem do drogi w pierzei wschodniej. Jest to obiekt o niewielkiej skali, murowany z cegły ceramicznej, jednownętrzny, nakryty dachem dwuspadowym. W szczycie umieszczono datownik (1925); wrota dwuskrzydłowe, deskowe.
BUDYNEK INWENTARSKI NR 3
Budynek inwentarski nr r. posadowiony szczytem do drogi. Murowany z cegły ceramicznej, bielony, parterowy z przestronnym poddaszem składowym (odeskowane). Obiekt nakryty płaskim dachem dwu-spadowym. Nadproża okien i wrót przesklepione odcinkiem.
ZAGRODA NR 5 (dom, bud. inwnetar.-magazyn.)
Zagroda nr 5 zlokalizowana jest w południowej części wsi, po wschodniej stronie drogi. W ewidencji ujęto:
1. dom mieszkalny, posadowiony kalenicowo do drogi w głębi siedliska. Jest to obiekt murowany z cegły ceramicznej, parterowy, z frontową 2-osiową wystawką (poddasze mieszkalne), obecnie 4-osiowy (asymetryczna kompozycja elewacji); nakryty wysokim dachem naczółkowym; wystawka pod osobnym dachem trójspadowym. Obiekt o wysokich walorach kulturowych.
2. budynek inwentarsko-stodolny; posadowiony szczytem do drogi; pierwotnie ryglowy, obecnie ryglowo-murowany, parterowy,
z obszernym (odeskowanym) poddaszem składowym. Zachowany detal w postaci ceglanych lizen.
ZAGRODA NR 6 (dom, obora)
Zagroda nr 6 zlokalizowana jest w południowej części wsi, po wschodniej stronie drogi. W ewidencji ujęto:
1. dom mieszkalny, posadowiony kalenicowo na froncie siedliska. Jest to obiekt murowany z cegły ceramicznej, parterowy (z poddaszem mieszkalnym),5-osiowy (symetryczna kompozycja elewacji); nakryty wysokim dachem naczółkowym. Otwory okienne przesklepione łukiem odcinkowym. Zachowany skromny detal
w postaci opasek okiennych i gzymsu międzykondygnacyjnego
w szczytach.
2. budynek inwentarski (obora); posadowiony szczytem do drogi
w głębi siedliska. Murowany z cegły ceramicznej, parterowy, z poddaszem składowym. Nakryty wysokim dachem dwuspadowym. Zachowany detal ceglany w wystroju elewacji.
DOM MIESZKALNY NR 8
Dom mieszkalny nr 8, zlokalizowany w pierzei wschodniej, posa-dowiony szczytem do drogi, w głębi siedliska. Obiekt murowany
z cegły ceramicznej, tynkowany; 5-0siowy (symetryczna kompozycja elewacji); parterowy. Nakryty wysokim dachem naczółkowym.
Mimo remontu budynek zachował historyczna bryłę i formę dachu.
DOM MIESZKALNY NR 10
Dom mieszkalny nr 10, zlokalizowany w pierzei wschodniej, kalenicowo na froncie siedliska. Obiekt murowany z cegły ceramicznej, tynkowany; parterowy z wystawka frontową (poddasze mieszkalne). Nakryty wysokim dachem naczółkowym; wystawka pod osobnym dachem dwuspadowym.
Elewacja frontowa asymetryczna, zdewaloryzowana modernizacją.
DOM MIESZKALNY NR 14
Dom mieszkalny nr 14, zlokalizowany w pierzei wschodniej, posa-dowiony szczytem do drogi, na froncie siedliska. Obiekt murowany z cegły ceramicznej, 5-osiowy (zdewaloryzowana elewacja frontowa), parterowy, podwyższony o ściankę kolankową, z wystawką frontową. Nakryty dachem dwuspadowym; wystawka pod osobnym dachem dwuspadowym. Zachowane resztki detalu w postaci opasek okiennych i części gzymsów.
DOM MIESZKALNY NR 18
Dom mieszkalny nr 18, zlokalizowany w pierzei zachodniej, posa-dowiony kalenicowo na froncie siedliska. Obiekt murowany z cegły ceramicznej, 5-osiowy (symetryczna kompozycja elewacji), tynkowany; 2-kondygnacyjny z wystawką frontową i balkonem. Nakryty dachem dwuspadowym; wystawka pod osobnym dachem dwuspadowym.
Brak historycznego detalu.
SZKOŁA OB. ŚWIETLICA WIEJSKA NR 19
Historyczna szkoła, a obecnie świetlica wiejska, zlokalizowana jest w pierzei zachodniej. Obiekt posadowiony kalenicowo na froncie siedliska. Murowany z cegły ceramicznej, nietynkowany, 4-osiowy,
o historycznej kompozycji elewacji. Nakryty dachem dwuspadowym. Nadproża otworów okiennych przesklepione łukiem odcinkowym.
W zapleczu dawnej szkoły znajduje się wielofunkcyjny budynek gospodarczy, ceglany, ze szkieletowym odeskowanym poddaszem składowy.
Historyczne zabudowania szkolne odznaczają się wysokimi walorami zabytkowymi i kulturowymi.
CMENTARZ POEWANGELICKI (polny)
Cmentarz poewangelicki, założony na początku XX w., w stosunkowo znacznej odległości na południe od wsi, po północnej stronie lokalnej drogi. Działka w kształcie prostokąta, o pow. 0,4 ha. Po 1945 r. nekropolia nieczynna, ulegała stopniowej dewastacji. Obecnie ma formę kępy zieleni wysokiej: jednoalejowy (lipy); zachowane fragmenty nagrobków. Wyznaczona strefa „K” ochrony konserwatorskiej.
ALEJA KLONOWA
Aleja klonowa stanowiąca obsadzenie drogi do Niekanina, zlokali-zowana ok. 1 km na północ od wsi. Jednolite gatunkowo nasadzenie alejowe stanowi niewątpliwe ważny element w krajobrazie okolicy. Wyznaczono strefę „K” ochrony konserwatorskiej.
