Liczba mieszkańców: 309
Wieś leży w dolinie Parsęty i na wzgórzach morenowych (10– 20 m n.p.m.). Jest najbardziej zalesioną wsią gminy. Latem i jesienią są to tereny wysoko cenione przez grzybiarzy, a meandrująca, płynąca dziko Parsęta przyciąga wędkarzy i miłośników przyrody. W pobliżu Parsęty, w strefie niedostępnej znajdują się zabytki techniki i architektury przemysłowej – obiekty i urządzenia starego, ciągle pracującego ujęcia wody.
Gniazdo bociana znajduje się na terenie byłego PGR. We wsi znajduje się cmentarz ewangelicki z poł. XIX w. Można znaleźć tu tanie kwatery i możliwość rozbicia namiotu.
Pochodzenie nazwy
W 1276 r. wymieniana jako Rossentin i Rossantin, w 1302 r. Rossentyn. To nazwa prawdopodobnie pochodząca od słowiańskiej nazwy osobowej Roszęta. Dzis poprawnie powinna brzmieć Roszęcino. Przez kilka lat po wojnie było używane Rozcięcino.
Zabudowa wsi
Rościęcino wyróżnia charakter zabudowy mieszkalnej, dawnych budynków pracowników folwarku. Ułożone równolegle do rzeki, z niewielkimi
przybudówkami gospodarczymi z tyłu i ogródkami jak pod sznurek od frontu skąd mieszkańcy mają widok na pełen zwierząt hodowlanych dawny folwark. Z tyłu, prawie z każdego obejścia prowadzi furtka i ścieżka nad rzekę, świadcząc o zamiłowaniu mieszkańców do Parsęty.
Wieś przecina wykonana z różnej barwy ciosanego kamienia granitowego, pięknie zbudowana i bardzo dobrze zachowana zabytkowa droga.
Po drugiej stronie szosy kołobrzeskiej, w otoczeniu lasu powstała kolonia, w której budowane są duże rezydencje mieszkalne i wille.
Bój o Rościęcino
W marcu 2011 r. mieszkańcy we współpracy z grupami odtwórczymi pod fachową opieką Muzeum Oręża Polskiego zorganizowali odtworzenie bitwy z marca 1945 r. jaka rozegrała się na przedpolach walk o Kołobrzeg. Walka rozgrywała się o strategiczne miejsce, jakim było jedyne w tamtym czasie ujęcie wody dla całego miasta i działania zmierzające do wysadzenia obiektu. Wydarzenie przyczyniło się do zainteresowania tematem nie tylko mieszkańców, ale i historyków.
Wędkarstwo
Wieś jest miejscem, do którego często zjeżdżają wędkarze. Penetrują oni najczęściej ze spinningiem brzegi Parsęty – słynnej jako rzeka pełna troci wędrownej i łososi, a także lipienia, szczupaka i węgorza.
Wędkarzy przyciągają tu jednak nie tylko dobre wyniki połowowe, ale wyjątkowy urok Parsęty.
Rościęciński Las
Największy zalesiony obszar gminy Kołobrzeg rozciąga się od południowego sąsiedztwa wsi Błotnica aż po koryto Parsęty na wschodzie i dalej wzdłuż południowej granicy gminy. Jest to największy kompleks leśny gminy Kołobrzeg. Żyją tu dziki, lisy, sarny, jenoty, a bliżej rzeki wydra i bobry oraz liczne gatunki ptaków.
Dla grzybiarzy
Na skraju wsi znajdują się parkingi i miejsca postoju, których używają grzybiarze. Jesienią pełno tu grzybiarzy z okolicznych wiosek i Kołobrzegu.
Łososiowy głaz
Na odcinku rzeki leżącym w centrum wsi pośrodku nurtu przy jednym z zakoli sterczy powyżej lustra wody głaz narzutowy. Wędkarze nazwali to miejsce łososiowym głazem. Za nim bowiem, aby schronić się przed napierającym nurtem, lubią zatrzymywać się na odpoczynek łososie i trocie, płynące w górę rzeki.
Zimorodek
Jego urzekające jaskrawymi odcieniami błękitów pióra i szybki lot na pewno zwrócą naszą uwagę, gdy przeleci nad rzeką. Jest wyjątkowo szybki i piękny. Gniazda buduje w stromych brzegach. Ma dzięki temu blisko od źródła pokarmu do gniazda, w którym czekają zwykle głodne pisklęta. Tu wokół meandrujacej Parsęty jest wiele miejsc, w których ten piękny ptak buduje gniazda.
Zimorodka najłatwiej zauważyć w momentach kiedy obserwuje wodę wypatrując rybek. Zajmuje wtedy pozycję na wystającej nad wodą gałęzi.
